Selecteer een pagina

Het bestuur neemt afscheid van Rob Jaspers als penningmeester. Rob heeft een enorme bijdrage geleverd aan het professionaliseren van het CCAF, niet alleen met zijn financiële inbreng, maar ook met zijn betrokken blik op goede zorg voor mensen met EPA. Iets wat voor hem altijd voorop stond. Rob was in staat om oplossingsgericht en weloverwogen to-the-point zijn bijdrage te leveren waar het gaat om de maatschappelijke verantwoordelijkheid die we als CCAF hebben. Zijn ruime bestuurlijke ervaring en netwerk heeft het CCAF enorm geholpen. We danken Rob zeer voor zijn jaren inzet voor onze stichting.

Hij wordt opgevolgd door Daan van Vliet:

Mijn naam is Daan van Vliet. Sinds mijn 17e werk ik in de zorg voor mensen met een EPA-behandelindicatie. De eerste 20 jaar als (sociaal psychiatrisch) verpleegkundige, en de afgelopen zeven jaar werk ik als directeur. Eerst bij Antes in Rotterdam Rijnmond en sinds 2021 voor het cluster FACT van GGZ inGeest in de regio Haarlem, Hoofddorp, Amstelveen en Amsterdam. Sinds februari ben ik met veel plezier lid van het CCAF-bestuur.

Wat mij betreft heeft (F)ACT de afgelopen twee decennia duidelijk bijgedragen aan de zorg voor mensen met EPA. Toen ik begon op de afdeling SP, hadden een enkele psychiater en een paar verpleegkundigen vaak honderden patiënten onder hun hoede. De toegang tot psychologische behandeling was minimaal en er was weinig aandacht voor het herstel van sociale en maatschappelijke rollen. We hadden weinig houvast aan methode of model. (F)ACT, samen met andere ontwikkelingen, heeft hier echt verbetering in gebracht. Een van de succesfactoren is een goed omschreven en toetsbaar (certificering) basismodel.

Toch zien teams en hun organisaties minder vanzelfsprekend de meerwaarde van certificering dan 10 jaar geleden. Ik ben nieuwsgierig naar waarom dat zo is en hoe het gaat met teams die zich niet meer certificeren. Wat kunnen we hiervan leren om certificering actueel en relevant te houden? Dit is belangrijk, zeker met het oog op de stijgende zorgvraag en de krimpende beroepsbevolking. Ik ben er namelijk  van overtuigd dat een landelijke, goed omschreven en toetsbare manier van zorgorganisatie voor mensen met EPA bij kan en moet dragen aan het beschikbaar houden van de cruciale GGZ.